-->ŞİİR TADINDA BİR HİKAYE <--

Küçücüktüm,
Ürkek ama hayat dolu bir ben vardý,
Lisedeki tahta sýramda oturan ,
Neþeli, cývýl cývýl bir ben.
Yaþ 14, daha çocuktum,
Yeni sýnýfýmla tanýþacaktým,
Kolonya dökerken kankime,
“bende istiyorum” diyen bir ses,
Güldüm öylesine…
Döktüm kolonyasýný, döndüm sýramda önüme,
Böyleydi ilk tanýþma anýmýz,
Sonra art arda sýralandý lise anýlarýmýz.
Ýki yýl lise sýralarýnda,
Bir yýl sivil hayatta,
Kopamadýk birbirimizden,
Derken geldi çattý ÖSS,
“Allah’ým kazansakta bir geçse”
Açýklandý sýnav sonuçlarý,
Erken bir karar aldým,
Ýlk ben gittim gurbete,
Kahramanmaraþ’tý kýsmetim,
Topladým bavulumu,
Ardýmda býrakarak sevdiklerimi,
Gözyaþlarým kurudu kirpiklerimde,
Her þeye raðmen bir heyecan var içimde,
O saf halimle,
Dim dik durdum Kahraman Kentte,
Zor ama güzeldi günlerim,
Yurt ortamýnda bitmez anýlarým,
Gel zaman git zaman,
Of Allah’ým memleketten, sevdiklerimden ayrý
Geçmez zaman,
Ve ikinci yýl oldu,
Duyduðum haberler beynimden vurdu,
Kardeþim ve lise yýllarýnda ki kankam
Kazanmýþlar ayný bölüm, ayný sýnýfý,
Rüya dedim içimden,
Dünyalar benim oldu..
Koskoca dokuz ay,
Ne korku, ne yalnýzlýk, ne özlem duydum onlarla,
Her an beraberdik,
Süper beþli bir grubumuz vardý,
Dört Kayseri’li bir Uþak’lý
Ama içlerinden biri hep farklýydý,
Okey oynar, çay demler balkon sefalarý yapardýk,
Karnýmýz aðrýncaya kadar gülerdik,
Sýkýlmazdýk hiç,
Sabahýn ilk saatlerinde fýrýndan çýkmýþ
sýcacýk simiti ilk defa onunla tattým,
ilk defa yanýndayken bile birini özledim,
gözlerine bakarken içim titrerdi de,
hiçbir þey söyleyemezdim,
çünkü farkýnda deðildim.
Hiç kendimden þüphelenmedim,
Evet seviyordum ama asla aþýk deðildim,
Meðer kendime bile itiraf edemezmiþim,
Derken unutulmaz, anlatmakla bitmez
bir dokuz ay yaþadým onlarla,
Dönüþümse hepsinden acý,
Canýmý býrakmýþtým sanki orada,
Arkamda hiç unutamayacaðým anýlarým ve dostlarým kaldý,
Neler yaþandý sonrasýnda,
En önemlisi ise
Artýk onu sevdiðimden emindim,
Evet oda beni seviyordu
Hissediyordum ama ihtimal veremiyordum,
Onu çok seviyordum,
Her an aklýmda, kalbimde,
Her yerde benimleydi,
Ýmsansýzýmdý sanki,
Bu sevda benimle gömülecekti,
Yüreðimde kimsenin bilmediði
saklý yaram küllenecekti.
Çok aðladým ardýndan,
Ýçimde ki sevgiyi tek baþýma kaldýramýyordum,
Yorulmuþtum artýk saklamaya çalýþmaktan,
Sadece ondanda deðil herkesten,
Çünkü bilirdi herkes onu nasýl çok sevdiðimi,
Adýný koyamadýðýmý tahmin ederlerdi,
Saklayamazdým ki,
Zaten oda farkýndaydý,
Sözler neyse de gözlerimden okurdu belki de,
Yýllar geçti kaldýramadým bu aðýr yükü,
Sorgusuz sualsiz aniden açtýk gönül kapýlarýmýzý,
Ardýnda neyle karþýlaþacaðýmýzdan habersiz,
dünyalar benim olmuþtu sanki
en güzeliymiþ karþýlýklý sevgi,
bazen görünenin arkasýnda
hiç ummadýðýn þeyler yatarken,
hayat gerçekten toz pembe deðilmiþ,
arada ki engeller aþýlmaya çalýþýrken,
birbirinizi öldürmemek þart,
dersimi en aðýrýyla aldým
kýymetini bilemediðim deðerlerimi kayberek,
ve kaç ayrýlýk yaþadýk bu hikayede,
Kaç gün, ay, yýl ayrý geçti
Birbirimizden habersizce,
Ama sökülmedi kalplerimizden bu sevgi,
Sýmsýký baðlanmýþ birbirine,
Hayat çok garip bu yüzden,
Hiç umudun yokken
Hayata döndürende,
Her þey yolundayken
Bir anda ayýranda o,
Deðiþmeyen tek gerçek ise
Onu çok seviyor olmamdý,
Ama gücüm kalmýyordu,
Yokluðunda onunla yaþamaya,
Seviyorken birbirimizden ayrý kalmaya,
Alýþýyor insan içindeki acýya,
Onunla yaþamaya…
Zaman her derdin ilacý
Eðer geçen zamanda
Özlemi beni yýkmazsa
Hayýrlý günler bekliyor bizi ufukta…


Sosyal Medyada Paylaşın: