Gökkuşlar
Ezher mela can derdine iken
Seni gördüðümde, birinci ula da
Terk edilmiþliklerin üzerine zehir döküyordun
Ardýndan kýyamet sökün eti, her þey haraç mezat
Sarý bir ýþýk düþtü alnýna, yakamoz kavruðu
Kanýn mavi akýyordu, kýzýlca gurupta
Aðzýnýn kenarýnda nevruz, zýpçýk
Gözlerinde mor bir akþam sisi
Sürüyle kýrlangýçlar, gök kuþlar
Sen ve ben dirilme sancýsýnda
Ve ötelediðimiz ötekiler, yerde
Menhuþlar
Yine seni gördüm, güneþe surat asan
Gül beyazýna leke düþürmemek için çabada
Namý diðer dil-ruba, toz zerrecikleriyle savaþýyordu
Nehirler göðe doðru dikilmiþ, arþ-ý alaya yürürken
Denizler bakýr levhalar gibi örste, dövülürken
Öncesiz bir zamanda, dört baþý maðrur hak
Suyun edebine banmýþ bir ahlakla
Ýnsan olmaktý kader, kim ne der?
Þartlara maðlup heder
Ve bütün bu sessizlik
Veya sonsuz çýðlýk
Vaat edilen vakte
Seni gördüm, Allah aþkýna sürgün
Mecaza yürüyen ýþkýnlar a sarýlmýþ
Yaþlý, kocamýþ dünyada, genç bir filiz
Ýki parmak arasý mesafelerde, gidip gelmekten
Bitap düþmüþ, nefes nefese, nefsini sorgularken
Ayaksýz, kolsuz topraða düþmüþ beden, yorulmuþ
Baþ yastýðý, can vermiþ goncalardan acýsýz kinaye
Hafýzanýn harekesinden, kadir kýymet sorulmuþ
Son gün ilk gün ki, bütün zamanlar tek bir gün
Özümde bu gün, saðýmda yarýn solumda dün
Ve her þeyin üstünde, Cenab-ý Huda’nýn þifresi
Olacaðýn olmasýna hareket emri, “kün”
Mukadderatý mevcudat, “fe yekün”
Seni gördüm, nuna esir olmuþ mimin gözünde
Kara bir karýncanýn ayak izleri, korlanýr abadýnda
Tertemiz sandýðýn, O Hakka nezir edilmiþ sözünde
Allah (c.c.) yarattý diye, her gördüðünü insan sandýn da
Kan çýbanlarý çýkýverdi, her aldanýþa armaðan
Ölüm hak, miras helal, ecel vaki
Ýsterim ki, akýl baþta kalsýn
Olmasýn darmadaðýn
Emir hak olduðunda
Ýnsan taki
Mehmet Sani Özel
26.06.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.