MALATYA KALE

Yol boyunca sýra sýra evlerin,
Sarmýþ etrafýný kayýsý bahçelerin,
Aydýnlatýr çehreni,
Fýrat’tan parlayan güneþin.

Ýzollu derlerdi eskiden adýna,
Kömürhan’ý baðlarsýn Gakkoþlar diyarýna,
Suyun berekettir kan verir topraðýna,
Bilemezdim ki aþýk olucam bir gün,
Topraðýndan yetiþen bir kuluna.

Adýn gibi deðilsin bilirim,
Ne surun vardýr ne burcun,
Açýkta herkese bütün mahsulun,
Yol üstü ikram edersin,
Bir avuç kayýsýn bir bardak soðuk suyun.

Kale söyle bana insanýn nasýldýr,
Sorsak her Kale’li böylemidir,
Kale güzel görünür içi öylemidir.
Bilrim Kale suç senin deðildir.
Tek suçlu Zeyneptir.

Nasýl kötü olsun Kaleli.
Büyümüþ Fýrat’ýn acýklý aðtýyla,
Paylaþmýþ aþýný yolcularla,
Yaþamýþ her zaman onuruyla inasanlýðýyla.

Malatya-Elazýð Karayolu
2009



Sosyal Medyada Paylaşın: