Yaðmurlu bir günde
gün aðarýrken karþý kýyýdan
kar fýrtýna hakimken ,
rüzgar eteklerini savururken
veya
cývýl cývýl kuþlarýn öttüðü bir bahar günü
gitmem gerek buralardan
ve hiç ulaþamadýklarýmdan…
Sýcak nefesimi býrakýrak
sessizce
belki de
haykýrarak
döneceðimi düþünerek
dönüþün olmadýðýný bilerek
mevsim deðiþmeden
gitmem gerek…
Çiðneyip geçerek taþ yollarý
sancýsýný yaþayarak
hatta deli divane olarak
baþýmý duvarlara vura vura
yayýlýrken cýðlýðým dalga dalga
düþ mü gerçek mi sorguda
gitmem gerek uzaklara…
En kötü akþam saatleri
düþlerimden sökülen
tufana tutulmuþ gibi gündüz vakti
boðazýmda kördüðüm
kimseyi üzmeden üzülmeden
öncesi sonrasý olmadan
kalp sesimi duymadan
gitmem gerek…
Gözden düþüþ baþlamadan
sýradan bir acý olmadan
alýþmadan , alýþýlmadan
baðlanmadan
dün bugün yarýn
önce sonra yada hemen
son gül yapraðý düþmeden
gitmem gerek…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.