İLLA Kİ...

inceden inceye yokluyorum
bir karanlýk geceden arda kalan
usul usul sökülen
erken bir anýnda þafaðýn

mahmur ve mahzun gözlerle.


Pir Sultan oluyorum
bugünlerde
aynalardaki aksimde

yaralýyým
dostun gülünden.


yeni sözler bulmalý
konuþmadan
yazmadan
bir þekilde
kendimi sana anlatmalý.


yetmez ki bu bre gafil!
diyor içten bir ses

illa ki
o....anlamalý.

......
inceden inceye yokluyorum
her zerremi bir, bir
yok esmer bir yaným,hepsi ak

bahtsýz kaderim
kapanmýþ bir kez
bulunmasada bir katre kir
olsamda pirüpak
açýlmýyor kapýlar.


bilmem ki
ne yapmalý?



kutbo
Adana.24.02.2009
Sosyal Medyada Paylaşın: