Odamýn penceresi, hep sana açýlýrken Perdeler inmiþ þimdi, karanlýkta kalmýþým Erenler dergahýnda, badeler içilirken -- Dokunmuþlar dünyama, düþlerden uyanmýþým -- Oysa yalanmýþ dünya, öyle kalýr sanmýþým.
Bir bir düþtü saatler, akrep yaralý þimdi Hastaydým gözlerine, kimin maralý þimdi Kaybettim nazlý yari, bimem nereli þimdi -- Açmýþým ellerimi, sunmuþum yaradana -- Alev almýþ yüreðim, bir kor gibi yanmýþým.
Þu daðlarýn ardýna, Güneþ battý batacak Yaþadýkça bu yürek, senin için atacak Gonca güle dönecek, yandan ýþkýn bitecek -- Çiçek koydum saçýna, kiraz ister kulaðýn -- Uç uç böceði gibi, ellerine konmuþum.
RABATLI gül yüzüne, yaban eller bakmasýn Solmasýn al yanaðýn, gözlerden yaþ akmasýn Kader hep gülsün sana, acý olup yakmasýn -- Sevda denen özlemi, sen iþle oya oya -- Aþk denilen ýrmaktan, içip içip kanmýþým.
Ertürk DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.