Susuyorum... bir tek kaldýrýmlar eþlik ediyor sitem dolu türkülerime. Sýðýnmýþken þefkatin gizemine ayak týkýrtýlarý arada bir geçen araba sesleri ve bizi selamlayan sokak lambalarýnýn arasýnda dostun yüreðindeki acýya ne benim ne dostun bilmediði acýya yarenlik ediyorum. Dert, acý tektir bizde varlýkta yokluðunu duyduðum adýný “yaþam” koyduklarý adýna “düþmana inat bir gün fazla yaþamak” dedikleri yarin yüzündeki caziplik düþmanýn alnýndaki kýrýþýk gözündeki kin ve dosttan yansýyan tebessümün adýdýr. Sigara içimlik bir ömrü deðerlerimi uðruna harcadýðým þiiri yazmaya adadým. Bilirim güneþi ispat için düþtük bu yola. Sevda çiçeklerini soldurduk gülüm soldu aþkýmýz ve öfkemiz. Mevsimler dýþarýda deðil yüreðindedir. Sevmek elinde sevilmemek elinde gülmek elinde vesair elinde olmayan tek þey aðlamak ve bir mum gibi söndürebilmek hayatý. Günahý yok serseriliðimin sevda günah tanýr mý hiç? Sabýkalý gençliðim!.. gurur niþanesi olarak bir madalya gibi taþýyacaðým seni. Ey hayat! rüya kadar yalan yalan kadar gerçeksin senin kollarýnda yaratýr birileri bizi birilerini biz insaný insan insaný kendisi... yaþamým benim deðilse bari ölümüm olsun. Þimdi sadece ben kaldým karanlýðýn koynunda yalnýz intizamsýz yalansýz vesikalý ben...
AbsürdX
Sosyal Medyada Paylaşın:
AbsürdX Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.