KIRIK GÖNÜL

Kýrýlan bir gönlün tamiri zordur,
Sevimsiz söz yürekte yanan kordur,
Büyük konuþmak çýkmaz bir yoldur,
Gönül alçak olmaz, insan olmadan.

Çok kýrýcýdýr bil, küçük gören söz,
Aþaðý kalmaz, alaycý bakan göz,
Saðlam ise kaynak, saðlam ise öz,
Alçalmaz insan, sözü alçak olmadan.

Düzgün yaþa, doðruluktan þaþma,
Olman gereken yerde ol, hiç kaçma,
Dostlarýný hep sev, onlarla savaþma,
Sahtesiyle olma, piþman olmadan.

Ayrým yapma þu köylü, bu þehirli,
Lakin önemse þu þifalý bu zehirli,
Ayný deðildir mütevazý ile kibirli,
Hayýr gelmez, birlik-dirlik olmadan.

Kibir bir hastalýktýr baþlý baþýna,
Yakýþýr mý insana kibir Allah aþkýna,
Bir gün acizliðin çýkar karþýna,
Toparlan þimdiden çok geç olmadan.

Pervasýzsa insan, kýrarken hiç aldýrmaz,
Sevimsiz, sevgisiz büyük kalýnmaz,
Tevâzulu sözden kimse alýnmaz,
Kibar olunmaz, kelam güzel olmadan.

Üzme kimseyi þöyle böyle demekle,
Kim ne olacak Allah bilir bekle,
Gönül huzur bulur hep sevmekle,
Dostlarýn artmaz sevgi olmadan.

Abdulkadir Güllü

Sosyal Medyada Paylaşın:

agullu Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Mum ışığı İNSANİ DEĞERLER KIRIK GÖNÜL Beş duyu ANNE GERÇEK DOST Koca Reis ES RÜZGÂR Çanakkale - 1 ZOR OLAN I-II-III