bu sabah yine hüzne uyandým
hazan çiçekleri açmýþ saksýda,
pencerenin önünde iki güvercin,
dýþarda bulutlu bir hava.
bulutlar almýþ yüzünü güneþin
ninniler söylüyor sanki yataðým
gözlerim mahmur,uykum var hala
halimden belli erken uyanmýþým
sabahýn ilk ýþýklarý daha
yaðmur ha yaðdý ha yaðacak
adýmlýyorum taþ sokaklarý
yürüdükçe yüreðim acýyor
yürüdükçe gözlerim doluyor
hiç sevmiyorum sonbaharlarý.
duman duman aklýmda gözlerin
hüzünlü bir gülümseyiþi olan
duman duman aklýmda gözlerin
hani yaðmurlu hani çaðlayan
donmuþ nehirde dans ediyor
sarý yapraklar
sanki sararan ben,
kopmuþum sen dalýndan
ooofff...
sevmiyorum sonbaharlarý
ayrý bir acý her hatýrasý
eskiden toprak kokardý sokak
þimdi hüzün kokuyor
yapraklar hep sararmýþ
ömrüm bitiyor.
artýk güz yaþamak istemiyorum.
yoksa her sabah hüzne uyanýyorum....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.