HOSGELDIN Cinarim HOSGELDIN
Bu gün ilk defa mutluluk siiri yazacagim...
Yillanmis, ag tutmus üzüntülerin ardindan.
Derin derin ilk nefes alisim durgun ama ilk.
Düsünürdüm hep bir cinara yaslanmak nasil olur diye.
Bir seylerden korkmadan yasamak !
Gülümserken icinden geldigini bilmek.
Ve konusmak endisenin ardina siginmadan.
Dügüm dügüm bogazina dizilmis ciglik birikintilerinden bir anda ayrilmak !
Gec kalislarimin hesabini yaptim bugün...
Sen bana , ben sana susarak ne kadar gec kalmisiz.
Duygulari bitmeyen Mürekkebin yazmasi ne güzelmis meger..
Yillanmis gec kaldigim cinarim benim !!
Hosgeldin Soluguma, Solyanima !!
Korkusuzca dayadim sirtimi sana,
yargidan uzak bakislarina..
Parmak uclarinla dokundun ,
zifiri siyah düslerime ve aydinlattin..
Derin mavi görünmezin dalgalarinin arasinda,
rotasi sasmis, pusulasiz Dünyama,
Hosgeldin cinarim hosgeldin Bana !!
Zulada sakladiklarimi cikariyorum artik,
naftalin kokulu sandiklardan..
hani hep dilimin ucunda birikipte
söyleyecek biri yok diye sustuklarimi söyleyecegim sana..
Bahar ile hazan birlesmez arada yaz var sevgili yar,
sen baharda cicek ben Hazan da solan yaprak derdi sair.
Oysa düslerden uzak gercege ramak. yakinima , yamacima ,
Hosgeldin Cinarim Hosgeldin Bana !!
Sofra $en cinekop Oltada, sen yanimda..
Beyaz bardakta, cakir keyif !!
Hayat burada demeyeli ne kadar olmus.
Susmak ne illetmis konusmak ne özgürce.
Yüregimi derinden bir bicakla acitarak,
sessizce kanatip, nefesimi susturup, iz birakarak,
Hosgeldin Cinarim ...
Kaldirimlarda sayili günler yasayan ömrüme..
Kirilgan kavgalarima ve nutku tutulmus hislerime ..
Duydugum en hüzünlü sarkisinin En kuytu namesine..
Her gece yelkovanla akrebin bulustugu sakagima ,
Hosgeldin Cinarim
Soluguma , solyanima, suskunluguma ,
susmak zorunda
kaldiklarima ..
Hosgeldin cinarim.
Eylül Tufan