Sonbahar soyarken aðaçlarý, Aðaçlar ne direndi ne utandý. Yüzyýllarýn verdiði alýþkanlýkla Kendilerine eðildi dallarý.
Soðuk geçerken tenimizin ýrzýna, Yine karþý koyamadýk. Yüzyýllarýn verdiði alýþkanlýkla Hiç utanmadan üþüdük.
O gördüðümüz son yazmýþ meðer. Ölüm geçerken ruhumuzun ýrzýna Aklýmda aðaçlar; her biri çýplak Birbirine sokulmuþ Bedenleri sýcak. Sonra ben Bir beyaz örtü üzerimde Kendine sokulmuþ; yalnýz Beden soðuk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
esrar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.