-- GURBETİ SEVEMEDİM--
-- GURBETÝ SEVEMEDÝM--
biz 96 yýlýnda düþdük gurbete
o zamanlar çok küçük biriydim
ilk okul beþe gidiyordum
köy mahallini býrakýp
istanbul’lara ekmek için gelmiþ babam
çalýþýp,kazanmak için
çocuklarýma güzel gelecek hazýrlamak derdi
annem köyü özlerdi her zaman
en çokta anneannemi
ahh diye bir ses duydum derinden
bu ses babamýn yüreðine iþledi
dinmez bir hasret vardý bende
küçük gözlerimle baktým pencere kenarýndan
havanýn sisli gölgesi cama yansýyordu
yusuf diye arkadaþým vardý o zamanlar
yeni yeni tanýþmýþtýk yusuf ile
o ideali yüksek bir çocuktu
düþüncelerimiz aynýydý belki de
ama benim içimden geçenlerle bir deðildi
derin bir vuslat akþamýnda kaybettim onu
okul yýllarým da hep beraber takýlýrdýk
zaman zaman onlara giderdik
off off ne günlerdi....
ben gurbeti sevemedim ki
hayallerimi köyde býrakmýþtým
hatýralar anýlarý sarmaya baþladý
on yaþýmda geldim istanbul’a
unutulan bir sevdaydý býraktýðým
ama mecburdum istanbul’a alýþmam
dedem koca þehir istanbul derdi
babama yalvarmýþ gitmeyin diye
babam kafasýna koymuþtu,kararlýydý
otobüse bindik taa þuramda aðýr yara
yaþým ilerledikçe hayatý daha iyi anlamýþtým
sað yanýmýn boþluðunu biraz daha erken vardým
sadece düþündüm,gözlerimden yaþ akarcasýna
ahh bu gurbet kimleri çaldý benden
hayat günden güne zehir oluyordu bana
günler geçti zamanla........
hafif orta boylu,esmer tenli delikanlý olmuþtum
annemin sesi kulaðýmda çýnlardý
bana baktýkça içinden gülerdi
köyümü özlemiþtim bir gece aklýma geldi
yorganý kafama çekip düþüyordum
amcamýn oðlu var kemal
bize gelmiþti,istanbul’a yeni geldiðinde
sarýldým boynuna sanki hiç görmemiþ gibi
kokusunu taa içime ciðerlerime kadar çektim
off dedim amcaoðluna
gözleri ýslak nemli yaþ gibi
baktý bana þöyle bir
odama geçtik beraberce
ben,köyde havadisleri sordum
amcaoðlu iyidir dedi
bu sene gidecektim ne pahasýna olursa olsun
o zaman paramýz yoktu
köye gidemiyordum
için için kendimi yedim
herkes gidiyordu ben kalmýþtým
kim biliyordu köyü özlediðimi
insanýn memleketi bambaþkaydý
insanlarý,suyu,havasý
bu gurbet köyü unutturur derlerdi
ben unutmadým.........
nasýl unutulurdu elbistan yeli
daðlarý ovasýyla bir yeþillik alaný
pýnarbaþý kenarýnda sularýn aktýðý
bizim memleket anlatýlamazdý
ancak yaþamalýydýk her aný.....
türkiye’min her memleketi güzeldi
insanýn doðduðu topraklar daha baþkaydý
ben gurbeti hiç sevmedim,sevemedim
annem benim gibi düþünürdü
köy havasý baþka olur derdi
babam,nerde para kazanýyorsan
orasý senin vatanýn yurdun der
kaþlarýný çatardý iki de bir
ama ben öyle düþünmüyordum
herde olursam olayým
benim için köy bambaþkaydý
uzak kalmak bile bana acýydý......
@ESMER_EFSANE@
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.