AYNAYA BAKAN

Herkes bu bir gece eðlencesinde,
Bende kendi halinde düþünen yalnýzým,
Herkes kendi neþesinde gülmesinde,
Sanki gülsem bitmez ki bu sýzým,

Cennetten derdiðim cehennem gülleri,
Doluyor aðaçlar arasýnda azap melekleri,
Yorgun bir gönülden duyulan kahkahayla
Geliyor sanki beklemeden hayat çileleri,

Seviyorum diyordun ama ya bana,
Þükrediyorum yinede ben yaratana,
Her þey normal midir bu hayatýma
Yeter ki taþlar bile anladý halimden…

Razýyým ben dünya dönmesin,
Dostum dediklerim yüzüme gülmesin,
Dert nedir iyiler artýk bilmesin,
Acýyý getiren sonbahar gülleri,

Geçerken mevsimler koþarken insanlar,
Yaðarken karlar, kýraðýlar ve yaðmurlar,
Kaplarken gönül bahçesine buzlar
Yeþeren dallar bir, bir beyaza bürünürken…

Ne olur biliyor musun ateþ düþtüðü yeri yakar,
Aynaya bakan sanki kendine bakar,
Yoksa hayatýnda tek çözüm yolu çýkar,
Kýr aynalarý artýk aynalarý isteme hayattan………

Sosyal Medyada Paylaşın: