DUMANSIZ YANGINLARDA ÜŞÜRÜM

DUMANSIZ YANGINLARDA ÜÞÜRÜM


Gönlüme hüzün yükler, býrakýp da gidiþin
Aldýðým her nefeste, Azrail’ e koþarým.

Kor alevler içinde, güneþ doðmaz odama
Dumansýz yangýnlarýn, kucaðýnda üþürüm.

Sensiz bomboþ mevsimler, çorak bütün iklimler
Dermansýz dizlerimle seraplara düþerim.

Cana cansýn diyorken, çekilir mi ayrýlýk?
Zülfüne baðladýðým hatýranla yaþarým.

Ne çöl kavurur beni ne de temmuz sýcaðý,
Ben yalnýz bu sevdanýn alevinde piþerim.

Eriyip tükenmekse bu sevdanýn kaderi
Mezarýmý sadakat menzilinde eþerim.


Gazi Hüseyin KILBAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: