İki sözü lam ile geçip gülşen edemedim

"Ah zâr,
Gam yüklü teline kim dokundu senin
Hüznü naðmene kim býraktý yâr
Bilmez mi hazan derdin çok senin
Cefayý fevkine kim eyledi nâr...."

Bir lâl ediþtir dilin hicabý
Hani dokunsa dile öz
Dil mahcup olur sözün meþkinde
Taþýmaya taþýrda,
büklümlerinde nefes dertli olursa
Özgesinde fersiz kalýr dilin sedasý..
Bir iç çekiþtir bu
Ah ediþtir,
Bir vaveyladýr bu
Serzeniþtir..

Varlýðýna turab olduðum gönül
Dilime kelam salacaksan
Aðýrlýðýndan soyutla þevkini
Þeyda edip bülbüle nazmet kýlacaksan
Derdine giriftar eyleme benim meþkimi
Yetimim
Bir mim kadar sessizim
Salma dilime zâr olacak heceyi
Sebebim olma,söze esaret nedir
Çileye yetimlik çaresizliktir bilirim..

Ey sebasemavat
Sebir daðýnda sana,
Derdime nidâ olmakta vardý
isfehan þehrinin Keremini zeyn bilemedim özüme
Zýlgýt olamadým Yusuf’un Züleyha’sý için
Süleyman’ýn Hüdhüd’ü gibi
Saba Melikesi’ne aþký konuþamadým..

Ah zâr,
figân olma sözünü taþýyamadýðým dilime..
Ýki sözü lam ile geçip gülþen edemedim..
...


Sosyal Medyada Paylaşın: