DÖNDÜRDÜN BENİ
Bozuldu baðlarým döktü gazeli
Gariban kullara döndürdün beni
Kor oldu hasretim yandým ezeli
Sönmeyen küllere döndürdün beni
Ellerin elinde periþan oldum
Savrulan yapraða döndürdün beni
Sevdanýn yolunda aþiyan oldum
Kuruyan topraða döndürdün beni
Coþkun seller gibi akar dururdum
Kurumuþ çaylara dödürdün beni
Yokluðun yüzünden hep biçar oldum
Kýraç topraklara döndürdün beni
Gurbetin elinde ne yollar aþtým
Baykuþ öten dama döndürdün beni
Yüce daðý aþýp düzlükte þaþtým
Yol bilmez þaþkýna döndürdün beni
Sevgin servetimdi canýmdýn benim
Parasýz çulsuza döndürdün beni
Varlýðým senindi herþeyim senin
Hesapsýz cahile döndürdün beni
Ayrýlýk acýsý zordur ölümden
Sustu naðme la-la döndürdün beni
Adýn düþmez gece gündüz dilimden
Suskun dilsizlere döndürdün beni
Baktýðým gördügüm yerde sen vardýn
Kör ettin amaya döndürdün beni
Arayýp sormadýn vefaya yordun
Yaþayan ölüye döndürdün beni
Sýcak yüreðinden biraz sevgi ver
Erimiþ bir muma döndürdün beni
Bitsin bu karanlýk göze gelsin fer
Seraplarda kuma döndürdün beni...
Nermin Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.