BOYACI APTİ

Kývýr kývýr saçlarý simsiyah,
Gözleri de öyle...
Lastik ayakkabýlarýnýn yýrtýk ucundan çýkmýþ,
Kirden kapkara olmuþ parmaklarý.
Kýzarmýþ derisi gözüküyor
Yamalý gömleðinin yýrtýðýndan.
Aldýrmýyor havanýn soðuðuna,
-Soðuktan çatlamýþ dudaklarýyla-
Islýk çalýp duruyor durmadan.
Ana kucaðýnda düþler kurarken akranlarý,
-Apticik,daha nereden baksan on yaþýnda-
Yaþam savaþý veriyor köþebaþýnda.
Pek o kadar gösteriþli de deðil boya sandýðý,
Babasýnýn bir yýllýk birikimiyle aldýðý.
Sandýðýn bir yanýnda resmi var Türkan Þoray`ýn
Diðer yanýnda ise Orhan Gencebay`ýn.
Dünya umurunda deðil Apti`nin,
Yeniyle arada bir siliyor sümüklerini.
Gözleri pýrýl pýrýl,
Umut dolu...
Hep gelip geçende gözü,
Aklý ise cebindeki kazandýðý parada.
Hesabýný yapýyor kafadan arada sýrada...
"Dost baþa ,düþman ayaða bakar" derler,
Kimseye düþman da deðil Apticik,
Ama ,gözleri hep ayaklarda...
SAVAÞ YAVUZ (1985)





Sosyal Medyada Paylaşın: