Zorlu bir kýþ günüydü Yaz’a yakýn umuda uzak Yorgundu kiþiliðimiz Ellerimizda duman kokusu
Nasýrlýydý buluþtuðumuz vakitler Ve sen nedense? Hep gitmek üzereydin
Simdi de gitmeliyim diyorsun Bekle diyorsun... Peki ! bilmem kaç yutkunmadan önce Öldürüyorsak hayat kod adlý Eskimiþliðimizi...
Böylemiydi yani Bu kadar mýydý ayrýlamadýðýmýz vakitler Susmalarýmýz boþamýydý !
Ve bekle diyorsun Zaman yutkunmalarla eskitirken kendini Gün kendi telaþýndan ödün vermezken Bir türlü elimizden eksilmeyen Duman kokusuyla bekle Geleceðim diyorsun 15 ay sonra...
Sosyal Medyada Paylaşın:
! Tahtına Dargın Padişah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.