YAK BENİ HADİ
Uzak diyarların sıcak insanlarına hasret kaldı gönlüm,
Gönlüm virane , gönlüm biçare oldum olası,
Çöl sıcağıydı yalnızca senden sitediğim...
Yakıp kavursun istiyordum bu sensiz bedeni,
Evet, yakıp kavurmayı başardın sen de beni öyle,
İçimdeki ateşi bir demirci misali durmaan körükledin,
Isındıkça ısındı, yandıkça yandı gönlüm,
Öyle bir sıcaklıktı ki içimde yanan, ateş bile kıskanır oldu kimi zaman beni,
Gözümden akan yağmur damları kimi zaman prangalar vurmaya çalışsa da yüreğimdeki ateşe,
Ben izin vermedim içimdeki ateşin sönmesine.
Ama sen ki bir pınar misali aktın durduno kor ateşin ateşin üstüne,
Bu yanan ateşi küllektirmekti senin tek işin,
Ateş sönüyor mu ne ? Duman tütüyor mu ne?
Ben görüyorum küllenmeye yüz tutmuş ateşteki kıvılcımları...
Sen de gör nolur , aç gözlerini iyi bak yalvarıyorum sana,
Yanıp tutuştur beni hadi...
Sevgilim diyeyim sana,
Hayat pınarım , yaşama sevincim , sütlü kahvem
SENİ SEVİYORUM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.