VURDUN BENİ
VURDUN BENÝ...
Rüzgar hýrçýn dublelerle çarpýyordu yüzüme,
Kaçýþ yoktu bu hayattan ölüme,
Vurdun beni, yaraladýn attýn aþk zindanýna,
Direncim kalmadý sen yoksun artýk...
Bana dirençli olmayý öðretecektin,
Bana kalkmayý deðil düþmemeyi öðretecektin,
Bana hayatý deðil mutluluðu öðretecektin,
Vurdun beni, þah damarýmdan çöktüm ansýzýn...
Karanfil dalýnda güzel dedim,
Kopardýn onu yüreðimden çektin aldýn,
Öldürdün ve oldun aþk sebebim,
Vurdun beni, gözyaþý damlalarýyla...
Bu vuslata kapýlmýþým gidiyorum,
Sen bana ölmemeyi öðrettin,
Cehennemde senin isminle yanýyorum,
Kül olup savrulmayý öðrettin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.