Beyaz gelinliðinle süzülürken bu gece
Buruk bir sevinç sardý gönlümü hece hece
Þiirlere sýðýndým duygu saðanaðýnda
Çözülmez gönlümdeki gurbet denen bilmece
Senden önce ki yaþam bana anlamsýz hiçti
Doðduðunda yuvama cennet çiçeði açtý
Düðüm düðüm hayata baðladýn beni kýzým
Çiçek özde bal imiþ, arýsý aldý, uçtu
Ben senin hem baban hem arkadaþýndým kýzým
Gün geldi akýl hocan, bitmez aþýndým kýzým
Gurbet girdi araya kopardý benden seni
Her nefes sen soludum seni düþündüm kýzým
Yalnýzlýðýn korkusu beni yordu bu gece
Her gelen seni andý seni sordu bu gece
Sana duyduðum sevgim, yaþanan hatýralar
Gözlerimin önünden akýp durdu bu gece
Gönlünüzde yeþeren sevgiler çiçek olsun
Yarýnlara beslenen umutlar gerçek olsun
El ele çýkmýþsýnýz hayat denen bu yola
Uðurlar ola kýzým yolunuz açýk olsun
Coþari yazar durur, sen ona bakma kýzým
Çok mutludur aslýnda kafaný takma kýzým
Belli ki saðlam yürek tutmuþ elini senin
Tutunduðun bu eli asla býrakma kýzým
Samsun
Ýbrahim Coþar