BİR YAZ GECESİ
Dalga dalga akan insan selinden,
Ezilmiþ yorgun ve bitkin caddeler.
Uykuya çekilmiþ her þey yeniden,
Gecenin koynunda huzuru bekler.
Iþýklar kaybolmuþ pencerelerde,
Gürültüye paydos, her taraf sessiz.
Gönlümle baþ baþa kaldýðým yerde,
Þu koskoca þehir sanki nefessiz.
Yürümek istedim caddeler boyu,
Durup dinlenmeden sabaha kadar.
Yalnýzlýk sarýyor beni kopkoyu,
Ölü gibi soðuk bütün duvarlar.
Bir þarký tutturdum belli belirsiz,
Bu gece sevdalý þiir gibiydi.
Ve bir rüzgâr esti belli belirsiz,
Sanki beni benden, alýr gibiydi.
Çok uzaklardan bir ses duyuldu,
Oralý olmadan içime attým.
Bu gece, hislerim düþe koyuldu,
Hazanda sevmenin zevkini tattým.
Sükûta kavuþan bütün hislerim,
Sarsýldý ruhumun derinliðinde.
Doðmayacak günü boþa bekledim,
Bir yaz gecesinin serinliðinde.
16.07.1987…..Mustafa YARALI/BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.