kurt kiz!..

kurt kýz!..

gözlerin nemlenmesin sevdanýn yalnýzlýðýna
sancýlarýn yüreðine hüzünler ekmesin
gelip geçecek dört mevsim güzlerin
baharlarýn coþkusu düþecek gönlüne
deniz mavisinde düþlerin
çoban yýldýzý gibi parlayacak
yarýnlarýn güzel günlerine
yediverenlerin açacak renk renk...

seni her gördüðümde efkarlardasýn
baþýn dik, yüreðin pek iken
karanlýk dehlizlerde kalmýþlýðýn
dað baþlarýndaki kurt yalnýzlýðýn
yurdumun sahipsizliðinde ezilmiþliðin
kerkük’te, ülkemde ben yok edilirken
katliamlar gözlerimize sokulurken
her gecenin nursuzlaþmýþ karanlýðýnda
sineme vurur ta ötelerden bilir misin kurt kýz!..

sen sanma ki;
sevdalardan ayrýlmýþ yürekler
ettiðimiz yeminler unutulup gitti
yok be kurt kýz, yok öyle!
geçmiþin þanlý yürüyüþleri zindesindeyim
ardýma bakmadan yürürken hedefe
önkuzularým hala gözlerimde kan kan
yorgunluklar, hainlikler belimizi büksede
diriliþimiz yakýndýr göreceksin sen
daglarimizda bizim turkulerimiz soylenecek
aðlamalarýn dinsin, kaþlarýn çatýlsýn
yarýnlarýn zaferine
baþýn doðrulsun gayri kurt kýz!..



Sosyal Medyada Paylaşın: