Yalnýzlýða itildi ben tarafýndan en güzel dile gelecek hisler. Dip köþe aradým saklamak için; belli oluyordu hala sevgim, köþesinden sýrýtýyordu gözlerimin örtemedi kara isler.
Oysa çýkmalýydý aðzýmdan, dökülmeliydi inci tanesi gibi dilimden sevgilinin aklýna hançer gibi saplanmalýydý aþk anlatan sözler.
Geç kalmýþlýklarda tükettim aþk türkülerimi, sazýmdan ah döküldü sözümden hicran. Bir bedende tek can olmak vardý ki! Yaþamak o an bir ömre bedel. Söyleyemediðim sözlerde kaldý sýrrým. Söyleyemediðim için terk etti beni heceler.
Geçikmiþ zamanlarda yok olmayý hak etmez ki sevgiler. Kalp sýcaðýndan ürer, vuslatlarda çaðlayana döner, ölüm gelsede bedene ahrette bile sürer.
ALEV YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.