HEY GİDİ ÇOCUKLUK
Andýkça içime hasreti dolan,
Hey gidi çocukluk yýllarým hey hey!
Derin bir mazinin ufkundan kalan,
Hey gidi çocukluk yýllarým hey hey!
Belleðimde ilk manzara köyümüz.
Ateþ, hava, toprak, billur suyumuz.
Burada can oldu þu beþ duyumuz,
Hey gidi çocukluk yýllarým hey hey!
Çocukça duygular ne tatlý aný.
Taptaze baharýn, en mutlu yaný,
Nerede o günler, o demler hani?
Hey gidi çocukluk yýllarým hey hey!
Bostanda, tarlada, harman yerinde,
Bir canlýlýk vardý güzel köyümde.
Ne izler býrakmýþ bakýn derinde,
Hey gidi çocukluk yýllarým hey hey!
Kaðný sesi, ilk þafaðý delerdi,
Ýnek, koyun sürüleri melerdi,
Kuþluk vakti, bu hoþ sesler dinerdi,
Hey gidi çocukluk yýllarým hey hey!
Pýnarýn baþýnda sýra söðütler,
Hatýrlý olurdu çobanlar itler.
Uyku uyutmazdý pireler bitler,
Hey gidi çocukluk yýllarým hey hey!
Yaylak adan serin rüzgâr eserdi,
Lâle beli, geçitleri keserdi,
Ýki kaþ’ý ufuklarý delerdi,
Hey gidi çocukluk, yýllarým hey hey!
Ne sýcak olurdu ahýr sekisi.
Tandýr dumanlarý, terslik kokusu.
Minicik kalplerde sevda dokusu,
Hey gidi çocukluk yýllarým hey hey!
Hedikler kaynardý, seten dönerdi.
Kýzlar tokmak, sallar soku döverdi.
Koyunlar, kuzular aþkla melerdi,
Hey gidi çocukluk, yýllarým hey hey!
Bir þeyler arardýk tren yolundan,
Kimimiz saðýndan, kimi solundan.
Gönlü boþ dönmezdik umut turundan,
Hey gidi çocukluk, yýllarým hey hey!
Bizimdi dereler, tepeler, daðlar,
Pýnarlar, yaylalar, bahçeler baðlar,
Ne hayal kurardý, küçük dimaðlar,
Hey gidi çocukluk, yýllarým hey hey.
Nerede büyülü kaval sesleri?
Nerede daðlarýn eþsiz süsleri?
Nerede çocukluk, renkli düþleri,
Hey gidi çocukluk, yýllarým hey hey!
Uzaklarda kalýp görünmez olan,
Ne yapsak, oraya dönülmez olan.
Yaralý gönlümden silinmez olan,
Hey gidi çocukluk yýllarým hey hey!
05.07.1980……MUSTAFA YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.