DÜŞLERİN KARANLIK SOKAKLARINDA

Düþlerin karanlýk sokaklarýnda
Vuslata çýkacak yol bulamadým
Caddede otobüs duraklarýnda
Sokulup girecek kol bulamadým

Herkes dýþar’daydý kalabalýktý
Kýrýþ kýyametti çýðlýk çýðlýktý
Vakit hep akþamdý ve karanlýktý
Ýzini soracak kul bulamadým

Kaç kere evinin önünden geçtim
Görebileceðim yerleri seçtim
Karþýnda oturup bir þeyler içtim
Kapýný çalacak hal bulamadým

Perdeler kapalý ezelden suskum
Ardýnda yaþayan varlýða tutkum
Haykýrmak istedim tutuldu nutkum
Sana seslenecek kal bulamadým

Arz yüzünü þarktan garba döndürdü
Aþkýn yýldýzlarý ayý söndürdü
Yokluðun gönlümü çöle döndürdü
Umut yeþili bir dal bulamadým

Üç düþümden biri yol bulamamak
Rüyalarda yitmek yok olamamak
Ýç içe karanlýk kurtulamamak
O/Nur/a uy/an bir sal bulamadým

Onur BÝLGE
Sosyal Medyada Paylaşın: