MEKTUP-2
MEKTUP-2
-bir yaþýný doldurmadan vefat eden kardeþime-
Hani önceki mektubumda oraya heveslenmiþtim
Senin o pak, temiz, günahsýz haline özenmiþtim
Ki büyük ihtimal bembeyaz bir amel defterin
Olacak. Benimkimi? Bir krater aðzý geniþ, depderin
Bekliyor ya Allah hepimizi muhafaza buyursun
Kalbimize ilhamýný geç olmadan duyursun
Günahým var daðlar kadar, belki de daha da çok
Lakin aþk olsun ki gözümde bir damla yaþ yok
Yatýyorum, kalkýyorum düþlerim hep buraya göre
Ýþlerimin hiçbiri tasarlanmýyor oraya göre
Bir görsen camiden nasýl cemaati ezerek çýktýðýmý
Anlarsýn ibadetten ne kadar zevk aldýðýmý
Günün yirmi dörtte birini harcayamýyorum da salât için
Haftada beþ on dakika, o da Müslümanlýðýmý ispat için
Sosyal hayatýmda yalan gýrla, yemin tonla ölçülür
Bu gidiþle her geçen gün bet bereket küçülür
Önceliklerim hep malayani uðraþlarýn emrinde
Lüzumlu iþlerse deðil hiçbir zaman umurumda
Ben ki, insanlarý baþlarýna yýkýlýrken damlarý
Bir yüreðe çok gelirken kederleri, gamlarý
Silkinip yardýmlarýna henüz koþmuþ deðilim
Hala çöplüklere konan beyhude bir meyilim
Dimaðlar kavrulurken dinsizlik ateþinde
Sürülerle insanlar ipsizlerin peþinde
Yürüyorken gayretim yok onlarý durdurmaya
Gayretim yok karþýlarýnda bir set gibi durmaya
Ýþte böyle yaþýyorum, amaçsýz ve gayesiz
Aksiyonunu yitirmiþ bir avareyim, payesiz
Birileri gelir yapar. Budur hüsnü kuruntum
Anlayacaðýn hiç ümit vaat etmiyor görüntüm
Ben ki bivefa çok hak vardýr üstümde
Öz babamý hatýrladým ancak dara düþtüm de
Her gün niyet ederek sonra erteler yarýna
Bayram gelir, bayram gider bir kez uðramam yanýna
Ancak böyle þiirlerde, mektuplarda, aykýrý zamanlarda
Hatýrlýyorum senide ancak duygulu anlarda
Ben ki öz annesine asi olmayý ihmal etmemiþ
Ama hayat boyu kalbi bir gram nefret üretmemiþ
Biriyim, sevgisini hep kalbinde gizleyen
Bir yapým var, fütursuz bir tavýr izleyen
Belki de sýrf bu yüzden insanlar beni deðiþik
Ben daha bir deðiþik deðerlendiriyorum. Ne komik
Ýçimden geçenleri ne zaman paylaþmak istesem
Boykot eder birileri diye korkar diyemem
Ben ki icabýnda sýradan bir Türk filmine aðlarým
Ama en elim olaylarda dahi kederimi saklarým
Ýnsanlar bilsin istemem içime sýzanlarý
Ýçimde kalsýn isterim, kaynayan kazanlarý
Öyle ki gözyaþlarým akmayý unutmuþlar
Ýçime akan yaþlar dýþýmý kurutmuþlar
Sen vefat edince Abdi annem bana þaþýrdý
Gözümde yaþ olmamasý tüm sabrýný taþýrdý
Annemi bir kez olsun, bir kez memnun etmeye
Gelebilir miyim yanýna senden özür dilemeye
Ben zaten bu mahþerin bin adým dýþýndayým
Yaþým yirmi bir olsa da tam doksan yaþýndayým
Önceki mektubumda dýþ âlemle biraz fazla uðraþtým
Ancak bu mektupta kendimi anlatma amacýma ulaþtým
Hülasasý þu zamanlar memnun deðilim halimden
Ey kardeþim kabul eyle, uzan da tut elimden
Gerçi yaþamak sahiden bulunmaz bir nimettir
Her gün bin kez öleninse ölüm canýna minnettir
Ýhsan POLAT 05.01.1995 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.