Bir yanýmda kaybetmek, diðer yanýmda ümit. Ýçimde yaþattýðým dualarýmda ümit. Kaf daðýnda sevdayla, Anka kuþumda ümit, Kör gözlere býrakýp uzaða gitmek niye…
Kýþlara müþtak olmuþ, çiçeðin yapraðýyla, Ümitleri yeþertip büyütmek saçlarýyla. Çýrpýnan bir yüreðin, kanayan yarasýyla, Zakkumlara býrakýp, uzaða gitmek niye…
Sen ki cana canandýn, umuda güller açan, Gözlerinde silinmez, sevdadan sema açan, Simsiyah karanlýkta, ruhlara ýþýk saçan, Gecelere býrakýp uzaða gitmek niye…
Bu mu sýrda nar olmak, ruhta közü bilirken, O vuslatýn özüyle, potasýnda erirken, Kendi dünyan içinde, sevdaya yer verirken, Hecelere býrakýp, uzaða gitmek niye…
Þahin HANELÇÝ 19.03.2007 ELAZIÐ Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.