Boşa bu çabalar

Canýma minnet deyip gidiyorken
Dur dediler.
Arkama bakmadan yürüyeyim derken,
Kolumdan tutup, gel dediler.

Evin reisi aðlýyordu...
Onca yaram sýzlarken,
Kanayan yaralarýma bir yara daha eklendi
Piþmanlýk duyarken.

Döndüm yuvama,
Aðladýðým odama.
Yalnýz, bir baþýna býrakýldým yine
Anlamadý ne ana, ne de baba.

Saramazsýn yaramý
Bencilliðin kuklasý insan.
Suçu kendinde aramayan insan
Sen saramazsýn yaramý.

Hakaretlerin içimdeki kini besliyor
Varlýðýn sinirimi körüklüyor
Adam olamadýn deyiþin
Bana ölümü arattýrýyor.

Sen bilmez, görmezsin...
Sen duymaz, iþitmezsin...
Sen sevmez, sevilmezsin...

Yerim yokmuþ ki yuvamda
Boþa bu çabalar
Herþey boþa.

Almanya/
solamente
17.06.09



Sosyal Medyada Paylaşın: