ACİZİM
Özgüven adýna hiçbir þeyim yok,
Sen dendi mi; akan sular duruyor,
Eli kolu baðlý kalmak bu iþte,
Her zaman gönülün dediði oluyor,
Vay hele yandýðýma, vay adamlýðýma,
Seni unutamayacak kadar acizim.
Vay bu sensizliðime, vay çaresizliðime,
Kalbi avutamayacak kadar acizim.
Sevilmeye deðsen bir yara deðil,
Sevilen kullarýn en nankörüsün,
Sesimi duymadýn, sevgimi görmedin!
O bensiz dünyanýn saðýr körüsün,
Vay hele bu halýma, vay adamlýðýma,
Seni unutamayacak kadar acizim.
Vay hele yandýðýma, vay çarpýldýðýma,
Kalbi avutamayacak kadar acizim.
Ozan AKAR
20-21/04/2005
19:00
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.