elbet kavuþacaðýz dostlar bitecek bu misafirlik bir gün el sallayýp arkanýzdan aðladýðýmýz zaman,hýzlý geçiyor sanki dün.
kaidesi böyle yaþamýn sanmayýn ki kalbimiz taþtan acýlar,gözyaþý unutulur hayata yeniden tutunulur çoðu kez hýzlý bazen yavaþtan.
son duraðýnda bu yolun biter sanýrdým beþerin zartý zurtu havsalam almýyor,bilmem ki insaný böylesine ne,nasýl,niçin kudurtu?
yetmezmiþ gibi yaþarken çekilen çektirilen acýlar,birbirimize lütfen,biraz saygý ölülerimize gösterelim,ki nefes bir anlýk son mekanýmýz neticede,bu mezarlýk.
kutbo Adana.19.02.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
kutbo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.