HALLAÇ
Hasta serdim hastaneye postumu,
Þimdi bildim düþmanýmý dostumu.
Gizil yazgým açýk etti kastýný!
Yata yata, ala þafak söker mi?
Sökse bile, derde ilaç döker mi?
Aðartmadan sakalýmý saçýmý,
Kadir Mevlâ’m topla dedi göçünü.
Ben de bilsem günâhýmý suçumu!
Çeke çeke, saðýr ceza biter mi?
Bitse bile, ecele güç yeter mi?
Zalim yýllar kýrdý gençlik küpünü,
Cümle dertler sökün etti ipini.
Avuçlayýp saramadým çapýný!
Dola dola, zamana gün yeter mi?
Yetse bile, baþýna taç geçer mi?
Doktor diyor; “çýkmaz canda umut var”
Gel de inan hâllerime samut yâr.
Göðsümdedir býraktýn bir demet nâr!
Bekle bekle, acýdan gül çýkar mý?
Çýksa bile, tene hallaç atar mý?
Gözüm mü var ekmeðinde aþýnda,
Yaþým yedi gözlerimin yaþýnda;
Ak melekler dolanýyor baþýmda!
Bile bile, can bedeni iter mi?
Ýtse bile, dünyadan aç gider mi?
Erdemoðlu gir çiçeðin özüne,
Kulak kesil kurdun kuþun sözüne.
Meleþiyor yavrularýn düzüne!
Güle güle, sað kefene girer mi?
Girse bile, gönüllü göç sürer mi?
13.07.2006 Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.