USANDIM
Aþýndý zavallý göz kapaklarým
Akþam sabah sile sile usandým
Üzülmesin diye dost ahbaplarým
Yalancýktan güle güle usandým
Bal küpüne girsem dinmiyor acým
Tebessüme güler yüze muhtacým
Yalnýzca kendime yetiyor gücüm
Saçlarýmý yola yola usandým
Azalmak var iken artar telaþým
Canýma sinmiyor ekmeðim aþým
Mahrum taþ koymuyor sevdalý baþým
En sertine çala çala usandým
Gecelere hüzünlerle baþlarým
Kirpik nemli çatýk olur kaþlarým
Paramparça hayallerim düþlerim
Uykularý böle böle usandým
Daðlarca yük varmýþ gibi boynumda
Þimþekler çakýyor sanki beynimde
Gün batýmý iki elim koynumda
Köþelerde kala kala usandým
Cezasý müebbet gönül çalmanýn
Ödülü göz yaþý aþka dalmanýn
Aþký bilmeyen den mutlu olmanýn
Tarifini ala ala usandým
Meçhul yollar gibi sonu gelmeyen
Gittikçe uzayýp bitmek bilmeyin
Geçeðe dönmesi mümkün olmayan
Hayallere dala dala usandým
ÞENER’ÝM kývama gel artýk piþip
Etrafý yýkayým deme ha taþýp
Her nereye gitsem dönüp dolaþýp
Ayný yere gele gele usandým
Ahmet ÞENER
Sosyal Medyada Paylaşın:
şenerkahramansoylu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.