Yaşayacaklarının Portresi (5)

Ahým hýzla hayatýna doðru fýrlayan ateþten bir ok olacak
Ve bu uzun süreceðini umduðun mutluluðun yok olacak
Her gece ansýzýn gelen bir anla yüreðin kanla dolacak
O iri mavi gözlerinin titrek ýþýðý sönecek
Ve sevincin eleme yüzün ölüme dönecek

Mutluluklarýný acýlarýnla kahkahalarýný gözyaþlarýnla ödeyeceksin
Anýlar sana bu hazin ve ezgin hisler veren aþkýn þarkýsýný çalacak
Ýçine ettiklerinin piþmanlýðý çökecek ve ecel gelip kapýný çalacak
Ama ne zaman ölüm ile yaþam arasýndaki o son ince çizgiye vardýðýnda
Hayat sývýlaþmýþ bir ateþ gibi göðsünün içine akacak her defasýnda

Elemden ve kirpiklerinde asýlý kalan yaþlarýn kederinden
Ýçinde dönen dünyanýn cehennemden bir farký kalmayacak
Ve benimkisi gibi bir aþk hayatýn boyunca kapýný çalmayacak
Dert acý ve hasret dolu bir hayat olacak bu saadet dolu hayatýn
Ve ihanet edenlere bir ibret olacak bu ihanet örtülü aþk sanatýn

Ve bir gün yine karþýlaþacaðýz bir tesadüf karþýlýðý
Yüreðinde hasret ve kasvet
Gözlerinde sevgiye bir davet
Dudaklarýnda bir eskiye dönüþ çýðlýðý
Yaþ dolu gözlerinde son bir telaþ olacak
Sosyal Medyada Paylaşın: