Bir ömür ardýnda Kendinden habersiz Sorgusuz ve de sualsiz Çýt çýkarmadan sessiz,sessiz Peþinden yürür izlerim seni Hiç sormam Bu yol nereye gider Nerede ne zaman biter Bakma ardýna Git sen aldýrma Gölgende ölmek bana yeter
Kesilirse ensende nefesim Bil ki ölüme yenilmiþtir Gölgene meftun bu nefsim
Tereyaðýndan kýl çeker gibi Çekilirim ben de hayatýndan sessizce O Senin aþk dediðine artýk ‘ölüm’ diyorum ben tabiri caizse
Sosyal Medyada Paylaşın:
cengizh@n Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.