Sen toyluðumun emaresinde saklýyken hayat, Mecalsizim zemheri yazlarýnda üþümelere. Artýk ne güneþ damýtýyor gözlerim, Ne de söz kusuyor dillerim. Bir viranede tek baþýma öyle kalabalýðým ki Sadeleþtiremiyorum içinde dolandýðým zamaný…
Nafiye YÜRÜK Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiye Yürük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.