Ey kemancý baþýmda, mutluluk þarkýsýný Çalýp durma boþuna, ben hayata küsmüþüm. Gönüllerde çaðlayan, sevdanýn akýþýný Göz yaþýmda saklayýp, sensizliðe susmuþum.
Bu alemde derbeder, kahýr dolu yüreðim Lambalarý kýrýlmýþ, yana yatmýþ direðim Canan anlamaz beni, çoðalsa da meraðým Acýlara dayanmýþ, baðrýma taþ basmýþým.
RABATLI gönül uzak, beklemiþim sabahý Gerçek aþýk olanýn, bir gün tutarmýþ ahý Ýþ iþten geçmiþ gülüm, yok ki bunun izahý Engellere takýlmýþ, sendelemiþ düþmüþüm.
Ertürk DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.