Odamýn sessizliði duvarlara çarpýyor
Deli dalgalar gibi ardý ardýna
Ýçine iþlemeden geri geliyor suskunluk
Bak o da yalnýz iþte!
Kapýlar ardýna kadar açýk
Ama arkasý dumanlý mý dumanlý
Ayna kýrýlmýþ bin bir parça
Ben daðýlmýþým her yere her köþeye
Kýrmýzý kanepem suskun
Ceviz sehpa ise acýnacak halde
Bardaklar bomboþ ama hepsi de lekeli seninle
Güftesiz bir þarký var dilimde
Ve hiçe dönmüþ beste de
Sensizliðe alýþamadým gitti Sevgilim
Ve sessizlik öldürüyor beni -Dinle!
Bittim diyorum
Eridim ben
Yittim gittim bu sessizlikte iyice...........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.