BİR BAŞLASAM
BÝR BAÞLASAM
Bir baþlasam
Neler hatýrlayacaðým
Kim bilir
Neler gelir aklýma
Ýlkin altý yaþýmda
Dayým, yengem karþýmda
Ýki bacaðýmý iki yana açarak
Nasýl otururdum
Çocuk kalbimi düþünmeden
Nasýl da gülüvermiþlerdi
Önüme koyduklarý melemen
Avutur sanýyorlardý beni
Nereden bulurdu o þekerleri
Hep hayret etmiþimdir
Her seferinde bize verirdi
Ninem
Ve dedem
Lahananýn kökünü soyarken
(ki biz ona godur diyoruz
Fukaralýk yýllarýndan kalma
Hala soyup yiyoruz)
Nasýl kesmiþti elini
Tutamayýp dilini
Yüzü kýzararak ta olsa
Kötü kelam etmiþti
Sonra kýzýp gitmiþti
Dayýmýn aldýðý plastik arabaya
Bunu iyi yapamamýþlar deyip
Nasýlda ayýrmýþtým her parçasýný
O zamanlar kendime güvenirdim
Nereden bilirdim
Dengelerin beni aþtýðýný
Annem
Sürekli otururdu evimizde
Tenbihler takardý peþimize
Dað gibi sahip çýkardý her þeyimize
Nasýlda gözü gibi bakardý bize
Gerçi hala da öyle
Dedim ya bir baþlasam
Bir korkmasam
Neler hatýrlayacaðým neler
Babam
Belki de en az
Hatýrlayacaðým onu
Severim baþka konu
Ben okulda o gurbette
Sebebi iþte bu
Böyle kaç yýl geçti
Nice mevsim deðiþti
Anlamadýk ne iþti
Amcam
Ay nurdur derdi
Biraz akýllý olun
Hiç aya gidilir mi
Aya gidilmez tabi
Yokuþlara yukarý
Ama nasýlda para isterdik
Hiç utanmadan
Kaybolur diye nasýlda korkardýk
Sevgili ay dedemiz
Biz uyanmadan
Güneþi sevmezdik o kadar
Tarlada yakýyor diye
Çocukluk iþte
Bilmiyorduk tabi
Bizi o kadar sevdiðini
Ekinlerimizi yeþerttiðini
Bize ulaþmak uðruna
Bulutlara rüþvet verdiðini
Milyarlarca zerresini
Ve zorluða düþtüðüm zaman
Önümü açan insan
Yani ablam
Sevgili ablam
Bir bakýma anam
Üzerimde anam kadar
Emeði vardýr inanýn
Yýllar sonra iç geçiresi geliyor
Ýnsanýn
Baþlamaya niyetlendim ya
Bak þimdiden doldu iki sayfa
Baþlasam mý acaba
Ýhsan POLAT 21.04.1999 Ýstanbul
Yokuþlar: Köyün üst kesiminde bulunan tarlalara giden yol ve etrafýndaki bir grup araziye verilen isim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.