Sen bu þehirden giderken ben sadece yoluna baktým Durduramadým seni ellerim boþluða düþüyordu tutarken Hatalarýmý vurmadýn yüzüme giderken hep sustun Ama sen terkettin bu þehri benim yüzümden
Yokluðun cam kýrýklarý avucumda hep kanýyor hep acýtýyor Gelmek istedim gelemedim ardýndan koþtum da yetiþemedim Yanlýþlarýmý görmezden geldin yüzüme vurmadýn hep sustun Ama sen gittin gurbete benim yüzümden
Þimdi karanlýk þehrin ortasýnda kaldým yokluk ayazýnda Her gece dua ettim rabbime ömrüden alýp versin diye Kor ateþlerde attýn beni yanmak deðil de sen ölmeseydin keþke Ama sen topraða girdin iþte hemde benim yüzümden .....
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERHAN ÇIKAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.