O’nun saçlarýndan Beykoz’u görürdünüz baba
Martýlarýn bembeyaz kanatlarýný görürdünüz.
-O’nun yalaný yok-
Mavi sesli bir çocuktu O. Güzel yüzlü bir bahar.
O’nu görseniz
Darmadaðýn olmuþ bir yerinde bulurdunuz kendinizi.
Uyumuþ olurdu. (Çok geç olurdu).
O’nu sessizce öperdiniz.
Hep böyle olsun istemiþtim baba
Hiç konuþmadan duralým istemiþtim yine.
Biz var ya baba
O’nunla hiç konuþmadan da durabilirdik.
(O’nu çok seviyordum.)
-Parça parça kanadým bu gece
gözlerimden cam topladýlar.-
Benim gözlerimden cam topladýlar baba
Bir temmuz eski duvarlarýn önündeydim O’nu görmüþtüm.
Beþiktaþ’ta...
Dalgalar dünyaya vurdukça tuttum O’nu.
- Bir tek ben bilirdim zaten
harfleri yalnýz gezen kadýnlarýn korkusunu-
Dedimki:
Tuhaf bir biçimde ellerim uyuþtu
Kalbim uyuþtu bugün.
Dokunacaksan... Þimdi dokun.
Dediki:
Dokundum sana.
Ellerim çok üþüdü.
(O gitti. O’nu affettim)
Bir bardak çay daha içeriz diye düþünmüþtüm oysa.
Sýcak.
Çay baba...
Çay sýcak olur.
Kýyýdaki Adam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.