TÜRK'ÜM BEN

Saptýrmayýn ey beyni,ipotek olmuþ beyler,
Soyum Oðuz Handandýr,kutluk almýþ Türküm ben.
Dinle yurdun baðrýný,bu toprak Türk’ü söyler,
Bu vataný canýmdan,aziz bilmiþ Türk’üm ben.



Dinleyin heyy,dinleyin,tarihimin sesini,
Düþmanýn ilk sarmasý,deðil Türk ülkesini,
Boynuma uzatýlan,esâret halkasýný,
Her defa parçalayýp,yere çalmýþ Türk’üm ben.


Gün olmuþ,benden olan,dönüpte bana vurmuþ,
Gün olmuþ maskelenip,düþman içime girmiþ,
Ergenekon daðlarý,bazan çevremi sarmýþ,
Soyumun cevheriyle,daðlar delmiþ Türk’üm ben


Soysuzlar kol istedi,ben elimi verdikçe,
Köpek sesi çoðaldý,beni suskun gördükçe,
Vatanýmýn ufkunu,kara bulut sardýkça,
Candan aziz canlarý,kurban salmýþ Türk’üm ben.

Methiyeler dizildi,adýma iyi günde,
Ardým dostla doluydu,yürürken ben en önde,
Baþým biraz daralýp,zayýf düþtüðüm anda,
“Dost”larýn sýrt döndüðü,yalnýz kalmýþ Türk’üm ben

Her devirde bey oldum,boyun eðmedim yâd’a,
Hürriyete sevdalý,yaratmýþ beni Hûda,
Kuyruk yaþamaktansa,þu üç günlük dünyada,
Kürþat atama lâyýk,vakur ölmüþ Türk’üm ben.

Yürüdüm Rumeliye,Kýzýlelma yoluyla,
Sýrtým sývazlanmýþtý,Yesevinin eliyle,
Þeyhim,pirim,sultaným,Hacý Bektaþ Veliyle,
Mýsýr dalý üstünde,namaz kýlmýþ Türk’üm ben.

Issýk gölde atlandým,selce dört yana aktým,
Bilge Han’la Orhun’a,ölümsüz taþlar diktim,
Hazreti Fatih ile,köhne Bizans’ý yýktým,
Resûlümün medhine,mazhar olmuþ Türk’üm ben.

Üç kýt’a üzerine,nice devlet kondurdum,
Zulüm ocaklarýnýn,ateþini söndürdüm,
Zalimlerin baþýna,demir yumruk indirdim,
Mazlumlarýn gözünden,yaþý silmiþ Türk’üm ben.

Sevr’in yaðlý ilmeði,tam boynuma geçerken,
Dönmeler düþmanlarla,bana kefen biçerken,
Milletim gözyaþýný,yüreðine saçarken,
Mustafa Kemâl ile,yine gülmüþ Türk’üm ben.

Çekmeyi unutmadý,gömenler oku-yayý,
Yapýlaný unutmaz,bu asil Oðuz soyu,
Kim sýrtýmdan hançeri,vurmuþsa tarih boyu,
Erinde ya gecinde,kozu bölmüþ Türk’üm ben(ilhanesen)


Sosyal Medyada Paylaşın: