Aþký heba eyledim, sevgiyi saldým çöle, Kurak topraklarým var gönül denen bahçemde, Sevgiliyi yitirdim, arzumu verdim sele, Bundan böyle hüzün var, elem vardýr lehçemde.
Çaresiz bir çerçiyim sepetimde gül deste, Âþýk, ozan sanmayýn yakamam türkü, beste, Tellerim kýrýk benim, mýzrabým yalnýz, yasta, Bir zaman hercaiydim, þimdi ak var perçemde.
Keçeleþti duygular artýk kýzamýyorum, Yasak geldi kaleme sevda yazamýyorum, Öyle bir derde düþtüm kýzýp, azamýyorum, Þimdi bir damla sevda bulamazlar keçemde.
Bahar geçti, yaz bitti, güz sonlara yaklaþýr, Can alýcý göklerde zaman için bekleþir, Anýlarým kalbime hançer ile ekleþir, Ecelin þerbetini kurtulayým içem de.
Ýdrisoðlu söz bitti, sessizliðe gidersin, Hala sen bu sevdayý ne amaçla güdersin, Bülbüller suskun þimdi, hala burda ne dersin? Gonca güllerim soldu artýk gönül bahçemde.
12.Haziran.2009 22.50
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.