SEVGİLİYE GÖNDERİLEMEMİŞ MEKTUP

Daha dün , bu saatlerde ne kadar güzel bakýyordun bana.
Seni, bana bakarken yakaladým.
Peki, nasýl fark ettin dersen, bende gizli gizli sana bakýyordum.

Güzel gözlüm, bir kez sordun mu bana.
Sana ne oldu gülüm nedir bu suskunluðunun sebebi diye.
Oysa ben ne kadar çok bekledim bu soruyu senden bir defa olsun duymayý…

“Seni seviyorum gülüm ben” demiþtin bana.
Hatýrlýyor musun bilmem ama ben o gün dünyanýn deðil,
Bütün evrenin en mutlu insaný hissetmiþtim kendimi.
Senin sözlerin benim için söz olmanýn ötesindeydi.
Sen bir þey dediðin zaman, ne olursa olsun ,ben onu gerçeðin ta kendisi olarak kabul ediyordum.
Doðru olsa da olmasa da sen söylemiþtin ya bitanem, benim için senin söylemen yeterliydi.

Ben sana caným dedim, can dedim.
Nerdesin þimdi sen ’Can’?
Hangi yürekte, hangi kollardasýn?

Sen bana hep gülüm derdin.
Keþke hiç demeseydin.
Bak,gül çok güzel görünse de,ömrü belli bir zamana kadarmýþ.
Sen beni soldurmayý ne kadar çabuk baþardýn.
Þimdi ben soruyorum sana.
Nasýl izin verdin bu kadar çabuk solmama?

Sana yakýn olmak, yanýnda olmak bana yetiyordu.
Ama sen bunlarla yetinmeyi sadece yanýnda olduðum için mutlu olmayý hiç denemedin
Ve yapamadýn da zaten.
Peki neden sormuyorsun bitanem “Ne oldu?” diye…

Biliyorum, birkaç defa denedin konuþmayý,
Ben sana sert bir kaya gibi hayýr dedim.
Ama bir bilsen içimde kopan o eþsiz fýrtýnayý.
Bilemezsin…
Çünkü sen her þeyi yüzeysel gördün.
Oysa ben,senin o duygulu, sýmsýcak, içten tavýrlarýna yanmýþtým.
Ben seni ta yüreðimin derinliklerinden gelen sevgiyle, aþkla sevmiþtim.
O zamanlar senin de benim gibi hissettiðini düþünmüþtüm.
Ama þimdi acaba diyorum, acaba?
Sen ,beni hiç sevmedin mi bitanem?

Bunlarý, sana söylemeyi çok istiyorum.
Ama ben, senin gözlerine bakýnca, bütün dünyayý unutuyorum,
Nasýl söyleyeyim bütün bunlarý,içimde büyüyen o eþi benzeri olmayan acýyý.
Ben seni acýtmak ister miyim ki Can?

Sen benim kýrýlmasýný ,üzülmesini istemediðim canýmýn içisin.
Ýnsan kendi canýný isteyerek yakabilir mi?

Fakat, o güzel gözlerine hüzün düþmüþ bitanem.
Bunu bir an için göz göze geldiðimizde anladým.
Sana, elveda demeyi çok istedim fakat bir türlü gönlüme söz geçiremedim.
Belki de bunu yapmayý kendime yediremedim.

Yalnýz ,insan ne kadar mutlu oluyormuþ sevdiðinin gözlerine bakýnca,
Onun gönlünde kendine ayrýlmýþ bir taht bulunca.
Benimki hâlâ senin gönlünde mi bitanem?

Bana gel dedin ama ben sana gelemem iþim var dedim.
Sen de ýsrar etmedin, gittin.
Oysa benim senden önemli ne iþim olabilirdi ki caným?
Söylemen gereken bir cümleydi sana koþmam için
Ama sen onu da söylemedin…

Bunlarý yazarken yüzümde aniden bir gülümseme belirdi.
Neden diye sordum kendime.
Sanýrým içinde sen varsýn ya yazýlanlarýn, o gülümseme bu yüzden...
Adýn geçse içim ürperiyor; ellerimin titremesine hakim olamýyorum.
Sen sormuyorsun bana sorulmasý gerekenleri ama
Ben sana soruyorum.

Ne yaptýn caným sen bana böyle,bir türlü senden gidemiyorum?

BETÜL YATAÐAN 16.05.2009 15:40

Ama dön desem,bana koþar mýsýn Can?


Hiçbir söz söylenmeden içimizde kalmasýn özellikle sevgiliye söylemek istediklerimiz.
Bu þiirsel metin tüm sevenler için...
Söylemeyi,paylaþmayý çok istediðimiz duygularýmýzý bazen ifade etmekte zorlanýrýz sevgiliye
Ama anlatmak istediðimizde yar çoktan ayrýlmýþtýr gönül limanýndan
Ýzini býrakmýþtýr kalbimizde ve gitmesini hiç istemeyiz oysa...
Bakmýþýz ki artýk yok, masada bir kaðýt elimizde kalem
Ve yazmaya baþlanmýþtýr söylenemeyen sözler,duygular...
Bundan böyle hayatýmýzda keþkeler olmamasý dileðiyle...

Sosyal Medyada Paylaşın: