İnanmadık...

Yaþlý çocuklardýk ihtiyar bakan
Pencerelerdi yüzümüze
Tül tül çarpan
Katledilmiþ kavramlardan
Çýlðýnlýktý bize kalan

Sevgi dediler o kocaman yalanlara
Ýnanmadýk

Baþýmýzý öne eydik
Ýman edememekten
Yýldýk

Daha henüz çocukken

Gençtik gözleri sürmeli
Gençlikten geçerken
Anlatamýyorduk derdimizi
Suskunluðumuz boðazýmýza düðümlenirken

Katletmeye çalýþtýk aþýnmalarý
Engeller engel oldu
Aþamadýk

Korkutulmuþtu
Bilinç altý
Yaþayamadýk özgürlüðümüzü
Öcülüðünden

Ve tutunmak hayata
Pervazsýzca göz kýrptý

Mücadele dedik engebelere
Asamadýk
Ceset kokan fikirleri
Sorun bizim meselemizdi
Ve bu günkü yerinde zamanýn
Aþina oldu alýþkanlýk
Bir fincan kahve gibi, hatýrnaz

Ortaklýklar kaldý düzene
Paylaþýrken yalnýzlýðýmýzý
Yasal yaþamak
Üretmek vesaire
Nihayetin de,þiirlerle kýpraþtý yüeðim
Hayata karþý
Tüketirken son hýzla zamaný
Hiç unutmadýk
Biz yaþlý çocuklardýk
Ýhtiyar gözlü
Hayata hep genç bakan
O yüzden hiç yaþlanmadýk


Sosyal Medyada Paylaşın: