Körelen zamanýn durgun saatlerinde, Tutkusunun esiridir nice ruhlar, Duruyordu kum tanesi gençliðin elinde, Akýp gidene kadar hýrçýn yýllar,
Düþünsene kaç insan maskesiz sana geldi, Bak etrafýna kaçý dost kötü zamanýnda, Sana kimbilir ne pembe yalanlar söylendi, Tebessümler dururken dudaðýnýn kenarýnda,
Ne iltifatlar sýralandý senin için, Þiirler yazýldý, þarkýlar söylendi belki de, Hangi adamca yahut kadýnca terkedilmedin? Sahip olduktan sonra beyaz tenine,
Bir seste huzuru bulup, kýymet bildin mi? Yoksa kaybedene kadar mýydý çaban? Kimliksiz meyhane köþelerinde dururken, Düþündün mü ne halde o kadýn ya da o adam?
Piþmanlýklarýný yazýp suyun yüzüne, Kandýrýrken kendini, kaç kez ihanet ettin? Bakýp seni seven insanýn gözlerine, Anýmsa sana ait kaç yalan söyledin?
Hayatýna kazýdý ismini, yüreðindeki gibi, Onun unutulmazý oldun yaptýklarýnla, Gece sana sundukça kaybettiklerini, Otur þimdi, yak bir sigara kayýplarýna aðla.
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.