VE SON NOKTA KONDU BU GECE
ve,
son nokta kondu bu gece...
doðan güne açarken gözünü,
" aðlamayacaðým " dedi, kendi kendine, aðlamayacaðým ,
" deðmiyor bu kýsacak yaþam da, hiç bir þey için gözyaþý dökmeye "...
kalktý , yüzünde buruk bir gülümseme,
baktý aynada ki yüzüne...
kaç saat olmuþtu , kaç dakika,
inanamadý bir an ,
insan yaþlanýr mýydý bu kadar kýsa zamanda ?
boþuna aradý göz bebeklerindeki ýþýðý,
sadece acýyý gördü bakýþlarýnda...
aradýðý, özlediði,bir dost eliydi riyasýz,
buldum dediðinde ise ,
bilemedi çoktan kaybettiðini ...çünkü,
dost yalandý, sözcükler yalandý,
yalandý gerçek sandýðý ...
oysa...yanýlmýþ olmayý dilemiþti, yüreðinin derinlerin de hep,
umut kuþlarý kanat çýrpmaya devam etmiþti ... acaba diye...
beklemiþti, denizlercesine, güneþlercesine,
yaðmur olup yaðmýþtý zaman zaman, bereket ekercesine...
tükendi insandan yana ümitleri... ve son nokta kondu bu gece...
NURSEN ATEÞ
11.06.2009 kýzýltoprak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.