Bir kartal gibiydin Yükseldikçe büyüdün, Büyüdükçe yýrtýcýlaþtýn Herkese en yukardan baktýn Senden büyüðü yoktu hayatta.
Kanatlarýndan vuruldun. Düþtükçe küçüldün, Küçüldükçe acizleþtin. Artýk en diptesin Herkesin en altýnda Gün geldi devran döndü Özgürlüðün yok artýk elinde Kilitli kafeslere koyuldun Kanatlarýn iyileþtiðinde Yine uçabileceðini Yükselebileceðini Sanýyor musun? Sanma kandýrma kendini Yok! artýk senin yüceliðin
Aynaya bak O eski sen duruyor mu karþýnda Gözlerine bakabiliyor musun çekinmeden Yüzüne vurabiliyor musun? Eller üstündeyken, ayaklar altýnda ezildiðini
Anla artýk kendi ellerinle çýkmazlara girip Yok! ettiðini o yüceliði…
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa ali gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.