perdelerini kapatýr hayat özürsüz bir yolculuða çýkar nereye,nasýl ve kiminle gideceðini bilmeden arka koltuðun camýna yaslanarak buðulu gözlerle son bir defa bakarak belki çocukluðuna gider... bir otobüs yalnýzlýðýnda ve bulutsuz gökyüzünde deli bir maviyle eskimiþ bavulundaki düþleriyle, ýslak gözlerle çekip gider.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MAÇİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.