Küçükken, sofraya döktüðümüz, ekmek kýrýntýlarýný, iþaret parmaðýmýzý, üzerine bastýrýr, yerdik birer birer. Arkamýzdan aðlardý yoksa herbiri, Annemin dediði gibi.
Küçüðüz hala, aþkýn sofrasýnda. Ekmek kýrýntýsý gibi, bekleriz. Hangimize deðdirecek parmak uçlarýný? Hangimize öptürecek dudaklarýný?
Küçüðüz, Biçareyiz. Ekmek kýrýntýlarý gibiyiz. Sofranýn baþýnda, zamandýr artýk annemiz. Anne, aþk gerçek mi? Parmak uçlarýný bize, deðdirecek mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeki ersoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.